6 Mayıs 2010 Perşembe

18 NİSAN 2010
(FLORYA)




Çiçeklerin arasında kaybolmuş çiçeğimi kaç sn. de bulabileceksiniz bakalım;)








-anne atlayabilir miyim?
-atla hadi bakalım.

-atlıyorum ama bak!
-tamam atla kızım.

hoooop!
güüm!!!:(

Çocuk defalarca "emin misin anne , aklın başında mı?" dercesine sordu "atlayayım mı?" diye. Sonuçta izin verdiğime pişman oldum, atlarken iki kayanın arasına sıkışıp kaldı çünkü:((
Bunlar da olay sonrası gözyaşları:((


2 yorum:

sukran dedi ki...

oooooy,kıyama onun göz yaşlarına been,kara kuzum.aaaah,ah geçen seneyi hatırladım,ne güzel gezmiştik ipekim oralarda,o parkta dimi.insan kendine güveni çoğalsın diye yürklendiriyor ama bazen olay ağlamayla sonuçlanıyor ipekim,olsun,bu da bir tecrübe oluyor,kötü hissetme kendini sakın..

ipek dedi ki...

:((rahat atlar diye düşünmüştüm. çok rüzgarlıydı sahil. sanırım rüzgar dengesini bozdu:(


evet geçen yıl birlikte dolaşmıştık şükran. ne güzeldi..