*Elif geçenlerde çok derinden öksürmeye başlayıp bizi korkutunca gecenin bir vakti hastanenin yolunu tuttuk. Dr. muayene ederken benim kucağımdaydı ve çok ağladı:( "Anne bitti anne bitti!" diye bağırdı sürekli. Benden fayda gelmeyeceğini anlayınca abisinin gözünün içine bakıp "abi yaaa, abi yaa, bitti" diye abisine kendisini kurtarması için adeta yalvardı.
*Yemek sonrası elini yüzünü yıkadıktan sonra kurulamayı unutmuşum. "anne avluuu?" diye hatırlattı hemen. Ama sonra "bu neydi kızım?" diye sorduğumda tekrar etmedi. Birkaç defa daha oldu, bazı kelimeleri ağzından kaçırdı ama "ne dedin" diye sorunca tekrarlamadı.

Bir, iki üççç,..

Hopbaaa!

Kaybolmak istemiyorsanız beni takip edin!!

Tuluhan&Umut







Bülent'e de çantam pek bi yakışmış:)

Geçen hafta sonu Özgelerle birlikte Emirgan'a gitmeye niyetlendik. Ama trafik çok yoğun olunca ve Mehlika da rahatsızlanıp arabada istifra edince Emirgan'a gitmekten istemeye istemeye vazgeçip yakın bir yerlere gitmeye karar verdik ve şu meşhur göletimize gittik:) Çocuklar çok eğlendiler en çok da Elif sanırım. Bütün gün hopladı zıpladı, parktafi kazları ördekleri inceledi,...

Rahatsız olduğu için tekrar üşütme riskini göze alamadığımdan 10 gündür yıkamamıştım Elif'i. Gölet dönüşü o yorgunluğun üzerine -uzuun bir aradan sonra- banyosunu da yapınca erkenden uyuyakaldı ve bütün gece deliksiz uyuyup sabaha her zamankinden geç kalktı. Sabaha öyle dinlenmiş ve mutlu uyandım ki ben de 20 aydan sonra..

Doğduğundan beri ilk defa 18 nisan gecesi sabaha kadar hiç uyanmadan uyudu(uyuduk!)Bunun çok sık olmasını dileyerek bu günlük yazacaklarımı burada sonlandırıyorum..

Böyle yazmaya devam edersem bu gece de hiç uyumadan geçirdiğim gün olacak yoksa çünkü...