10 Haziran 2008 Salı

ELİF LEYLA VE YENİ MARİFETLERİ
cam güzeli çakıl çakmaktaş

*Günün büyük bölümünü bu pencereden etrafı seyrederek geçiriyor. Fotoğrafta abisini beklerken dalmış gitmiş.
*Müzik sesi duyar duymaz elleriyle tempo tutmaya ve kendince oynamaya başlıyor:)
*Şapka, önlük taktırmıyor, ayakkabı giydirmiyor, giydirsem bile anında çıkarıyor.
*Altı bağlansın istemiyor hiç. Bezi değişene kadar ikimiz de ter içinde kalıyoruz.
*Oyuncaklarıyla çoğu zaman güzel güzel oynuyor ama bazen hepsini birden avuçlamak isteyince doğal olarak birini alınca öbürü düşüyor. Uzun bir uğraş veriyor hepsini o minik ellere sığdırmak için. Olmayınca çok sinirleniyor. Sonra sustur susturabilirsen.
*Son günlerde sinirlendiğinde(çok sinirliyiz!) kendini arkaya doğru atmaya başladı. Çok temkinli olduğu için çok aktif olmasına rağmen pek kaza yaşamadık. Ama bu kötü huyundan dolayı canı çok yanıyor. İnşallah çabuk bırakır.
*Geçengün Bülent'in yaptığı el şakası canımı acıtıp gayri ihtiyari bağırınca Elif başladı ağlamaya:)babası çok üzülüp kucağına almak isteyince babasını normalde hiç geri çevirmeyen Elif geri çevirmekle de kalmayıp -Allah yarattı demeyip:P-vurmaya başladı. Sonra da benim yanıma gelip önce gözümün içine baktı uzun uzun sonra da başını göğsüme yasladı. Çok tatlıydı.



Artık koltuktan kimsenin yardımı olmadan inebiliyor.

2 yorum:

rukiye dedi ki...

sa.İpekciğim, baktım ki maillerle çok az görüşebilir olduk, bende artık bloktan haberleşeyim dedim.Gerçi Elif hanımı takip ediyorum.Ne kadar da masumlar değil mi? Bütün yaramazlıklarına rağmen kızmaya kıyamıyor insan.Rabbim bahtlarını güzel eylesin inş.Bu defa arayı biraz fazla açtık galiba.Zamana yenik düşmek çok üzüyor beni.Bu konuda birbirimize biraz yardımcı olsak diyorum...

ipek dedi ki...

amin rukiyeciğim, inş. bahtları güzel olur.
kalabalık olunca+istanbul gibi bir şehirde yaşayınca bir araya gelmek biraz zor olabiliyor.
ama sizinle olmak bana çok keyif veriyor.
22 sinde çoook büyük bir mani çıkmazsa Esmalardayım inş. özledim sizi.